زنده باد محله‌ی ما, زنده باد محله‌ی ما

خاطرم بار دگر, کرده از پیشم سفر سفر صبح سحر، از گذشته چه خبر؟

محله‌ای خرم وخوش, خالی از تهمت وفحش آری این چنین است, زندگی درمحله‎ی کوش

زنده باد محله‎ی ما, زنده باد محله‌ی ما

محله‎ای با قدمت, محله‎ای با ثروت ثروت لطف وصفا, ثروت مهر و وفا

آنچنان با هم خوب, گویی از ازل با هم دوست از برای این است که چنین می‎گویم :

خوش به حال دل ما, زنده باد محله‎ی ما

ره خود می پویم ,از دروغ‎ها دورم این همه صفات نیک, از قدیما گویم

می‎نشستن دور هم زیر نخلای بلند می‎زدن با هم گپ, گپ‎های خوب وقشنگ

زنده باد محله‌ی ما, زنده باد محله‌ی ما

چی می‎دونستیم پژو چیست؟ کی می‎دونس ریو چیست؟ همیشه همهمه بود که فلانی امرو نیست

روزها بازی تیل, گاه گاهی مچ وفیل می‎گذشت اوقات‎ها گاهی هم بر سر پیر

زنده باد محله‎ی ما ,زنده باد محله‎ی ما

بچه‎هاشان همه شاد, دست ودل‎ها همه باز ایزدش این همه داد, خالی از عشوه و ناز

نخل با این همه صبر, برگ‎هاشان پر درد یک به یک می‎پرسند, با دلی خسته وسرد:

پس کجاست محله‎ی ما؟ پس چی شد محله‎ی ما؟

ولی اکنون دیگه نیست, نمره‎هاشان همه بیست بر سر زبون هرکیست که رفاقت دیگه چیست؟

شب وروز با هم بودن, اما دیگه هز هم دورن حالا از هرکی می‎پرسی میگه اونا گاوبندین

پس کجاست محله‎ی ما؟ پس چی شد محله‌ی ما؟

ای خدای مهربان، ای پناه ناتوان چه بگویم با زبان؟ یه چیز می‎خوام در دو جهان

ای که پیوند قلوب از شمال تا به جنوب همه در دست توهه, می‎دونی حال همه خوب

باز بساز محله‎ی ما, باز بساز محله‎ی ما